Friday 11 January 2019

OS​ แค่เพื่อน#Nomin​ NC ft. Markhyuck

แจมินกับเจโน่หนะเป็นเพื่อนกัน
.
.
.
.
จริงๆนะ


   "อืออ โน่​พอแล้ว​ ฮะอ๊ะ" เสียงครางหวานที่ดังขึ้นมาในโรงยิมโรงเรียนในยามเย็นท่ามกลางความความืดภายในห้องล็อกเกอร์

   "อือ​ มึงอย่างเกร็งดิ่" ลี​เจโน่​ นักกีฬาบาสของโรงเรียนขบฟันส่งเสียงออกมาในขณะที่กำลังขยับสะโพกอยู่อย่างหนักหน่วง


   "โน่​ อ๊าา​ ก็กลับไปหาอินจุน​ ฮะอ๊ะ​ สิ"แจมินกัดริมฝีปากตัวเองกลั้นเสียงครางตัวเองไว้​ "อินจุนไม่เคย​ ซี๊ดอย่าตอดกูนักสิวะ" เจโน่เอ่ยออกมา​แจมินกัดริมฝีปากตัวเองแน่นจนห่อเลือด​ น้ำตาเม็ดใสๆไหลออกมาเสมอที่เจโน่เอ่ยคำที่ดูถนอมอินจุน​ แต่สำหรับเขากับไม่เคยเลยสักนิด

  "อ๊ะ​ ไม่... ไม่ไหวพอแล้ว​ อ๊ะ​อ๊าาส์" แจมินกระตุกเกร็งเมื่อได้ความกระสันนั้นได้ถึงจุดสูงสุดแล้ว​ ไม่นานเจโน่ก็ปล่อยความอุ่นเข้ามาในท้องน้อยของแจมิน

   "เขี่ยมึงวันนี้กูลืมว่ากูนัดอินจุนไว้ที่DDPหวะ" เจโน่รีบใส่เสื้อผ้าแล้วหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย​ "แล้วไหนมึงบอกจะไปส่งกูไงวะ"แจมินตะโกนออกมาอย่างลืมตัว​ "เอ้า มึงก็กลับเองดิวะ" เจโน่พูดจบก็วิ่งออกไปทันที


เดือนต่อมา


    เจโน่และอินจุนกลายเป็นคู่ที่ได้รับความนิยมมากในโรวเรียนเพราะความน่ารักที่ทั้งสองคนดูแลกันและปกป้องกันนั้นทำให้เกิดแฟนเพจขึ้นมากมาย

   " แจมมึงไหวป่ะ​ วันนี้มึงแม่งอวกกี่รอบแล้ววะ"ดงฮยอกถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง​ แจมินยกมือขึ้นโบกไปมาเป็นสัญญาณว่าโอเค​ แต่ร่างกายกับไม่ใข่อย่างนั้นใบหน้าซีดเซียวพร้อมกับไหล่สั่นเทานั้นดูเป็นห่วงอย่างมาก​ "มึงควรตรวจครรภ์" ดงฮยอกบอกแจมิน

    "กูไม่ได้ท้อง​ กูแค่เป็นไข้"แจมินปฏิเสธเสียงแข็ง​"มึงฉลาดนะแจมิน​ แตาทำไมมึงแม่งดื้อว่ะ​ กูบอกว่าท้องก็ท้องดิ่วะ" ดงฮยอกยังคงเถียงกลับ​"กูบอกว่าไม่.. ฮุบ​ อ้วก" แจมินวิ่งเข้าไปโก่งตัวอ้วกอีกรอบ​ ร่างทั้งร่างสั่นจนตัวโยน

    " แจมึงไหว..เชี่ยแจม​ นาแจมิน! "แจมิมล้มหมดสติลงไปทันทีที่ลุกขึ้น​ ใบหน้าหวานซีดลงเรื่อบๆจนหน้ากลัว

แกร๊ก


   ดงฮยอกหันไปทางประตูที่เปิดออก​ แล้วก็เห็นร่างของเจโน่เดินเข้ามา" เจโน่มึงมาอุ้มแจมินดิ่  มันเป็นลม" ดงฮยอกเขย่าแจมินเบาๆ​ เจโน่มองใบหน้าหวานแสนซีดเซียวนั้นก่อนจะปฏิเสธไปด้วยเหตุผลเพียงเพราะว่ามีแฟนแล้ว




    "อื้อ​ หิวน้ำ"แจมินตื่นขึ้นมาในขณะที่นอนอยู่"แจมินฟื้น​แล้ว​ ลูกแม่" คุณนายนาเดินเข้าไปหยิบแก้วน้ำให้ลูกตัวเองก่อนจะประคองลูกชายขึ้นมา​"ผมเป็นอะไรหรอครับ" แจมินถามขึ้น"ลูก... ท้อง"​แจมินเบิกตากว้าง​ "ไม่.. ผมแค่ป่วยเป็นไข้" แจมินส่ายหัวไปมา​ คุณนายนาโอบกอดลูกชายตัวเองเบาๆ​ หล่อนรู้มาโดยตลอดว่าเจ้าลูกชายคนเดียวต้อง​เกิิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น​ "แม่โอเค​ แม่แค่อยากให้ลูกดูแลเขาดีๆ" คุณนายนาลูบหน้าท้องลูกชายตัวเองเบาๆ​ "ไม่ไม่สนว่า​ ลีเจโน่จะมารับผิดชอบไหมแต่แม่ขอแค่ลูกอย่าทำร้ายเขา" แจมินเบิกตากว้างอีกครั้ง​ คุณนายนารู้ทุกอย่างหมดแล้วแต่หล่อนก็ไม่ได้ว่าโกรธอะไร​ เพราะเรื่องนี้แจมินก็มีส่วนผิดที่ยอมให้ลีเจโน่กระทำ​"ครับ​แม่"


8เดือนต่อมา


   แจมินได้ทำการคลอดเด็กในท้องออกมาแล้ว​ เด็กชายตัวน้อยที่แจมินเรียกว่าลูก​"แม่ครับทำไมลูกไม่ยอมตื่นมาเล่นกับผมเลย" แจมินหน้าบูด​ ตั้งแต่เขาหายเมายาสลบก็ได้เล่นกับลูกแค่ไม่ถึงชั่วโมง​ "แหม​ หลานแม่ก็ต้องเหนื่อยบ้างแหละ" คุณนายนามองเด็กชายที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ในตู้ให้ความอบอุ่น​

แกร๊ก

    ร่างแสนคุ้นตาเดินเข้ามาในห้อง​ แจมินเบิกตากว้าง​ เจโน่เดินเข้ามาพร้อมกับคุณนายลีและคุณชายลี "เอ่อ​ ดิฉันขอโทษที่ไม่ได้แจ้งคุณไว้ก่อน" คุณนายลีเอ่ยออกมาอย่างสุภาพ"ไม่เป็นไรค่ะ​ ดิฉันไม่ถือ" คุณนายนารับคำคุณนายลีไว้เท่านั้นก่อนที่จะพูดคุยกัน"ขอโทษ" แจมินช้อนตามองเจโน่ที่เอ่ยคำว่าขอโทษออกมา​"เราโอเค​ โน่ก็.. คงโอเค" แจมินยิ้มหวานให้เจโน่ทั้งๆที่อยากจะร้องไห้ออกมาเต็มทน" ฝืนทำไม"เจโน่เอ่ยออกมา​ แจมินหุบยิ้มลงก่อนที่จะปล่อยน้ำตาออกมาในที่สุดความรู้สึกที่เก็บไว้คนเดียวถูกปล่อยออกมา​ ความน่อยใจที่เจโน่ไม่เคยมาเยี่ยมแม้แต่ครั้งเดียว"ฮึก​ แล้วอินจุนหละ"แจมินถาม​ เจโน่ชงักเล็กน้อยก่อนที่จะตอบ"อินจุนมีแฟนใหม่แล้วแหละ​ เขาบอกว่าฉันทำนายท้องจะไปคบกับเขาได้ยังไงทั้งๆที่ความจริง... อินจุนคบซ้อนอยู่แล้ว" แจมินทำหน้างงแต่ก็พยักหน้ารับ




5ปีผ่านไป


พิธีวิวาจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย​ เจ้าบ่าวและเจ้าสาวยิ้มรับแขกอย่างเป็นกันเอง​ "แจมเหนื่อยไม๊หืม? "เจโน่ถามเจ้าสาวของตัวเองที่หน้าซีดลงเล็กน้อย​" ถามมาได้นะโน่​ เมื่อวานเอาซะเราไม่ได้นอน"แจมินแยกเขี้ยวใส่เจโน่ด้วยความหมั่นไส้"ก็คนมันน่าเอานี้.. โอ๊ยเล่นแรงนะเดี๋ยวนี้" แจมินฟาดมือลงบนท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามนั้นอย่างแรงแต่เจโน่กลับยิ้มแป้น


เมื่อพิธิวิวาจบลงแขกในงานก็ส่งบ่าวสาวเข้าเรือนหอและร่ำลากัน​"เจมินไปนอนห้องไหนโน่"ลีเจมิน  หรือลูกชายวัย5ปีคนแรกของทั้งคู่​ ที่ตอนนี้หายไปไหนไม่รู้ถูกเข้ามาอยู่ในบทสนทนาของทั้งสอง​ "แม่บอกว่าพากลับตั้งแต่แจมโยนดอกไม้แล้ว​ บอกว่าหลานง่วงจนหลับหัวทิ่ม" เจโน่พูด​ "อืม งั้นแจมไปอาบ... อาบน้ำนะ" แจมินกลืนน่ำลายลงคอทันที​ เจโน่ที่ตอนนี้ถอดเสื้อออกจนเหลือแค่กางเกงสีขาวะอาดตัวเดียวกำลังจ้องมาที่แจมิน"เอางั้นหรองั้นอาบพร้อมกันไปเลย" เจโน่โอบกอดแจมินที่ยืนนิ่งค้างอยู่ที่เดิมและเริ่มแกะกนะดุมเสื้อของแจมินออก​  และประคองหน้าหวานมากดจูบลงย้ำๆและอุ้มเข้าห้องน้ำไป



"อ๊ะ​ อ๊าาโน่แรงอีก"เจโน่ตอบรับคำขอนั้นด้วยการสวนสะโพกกลับอย่างแรงจนร่างบางกว่าครางเสียงหลง"ยั่วเก่งนะเดี๋ยวนี้​ ซี้ด" เจโน่ขบกรามแน่น​ แจมินตอนนี้ช่างยั่วยวน​ ขาเล็กข้างหนึ่งถูกนำขึ้นมาพาดไหล่กว้างหยาดเหงื่อไหลลงมาตามกรอบหน้าหวาน


ในคืนนั้นแจมินและเจโน่ทำกิจกรรมแสนเร่าร้อนนั้นจนเลยมาเป็ยเวลาเกือบเช้า​ โดยหารู้ไม่ว่า
.
.
.

"มาร์ค​ กู.. อยากกู... อื้ออ"ดงฮยอกหันมาหามาร์คที่ยืนอยู่ข้างกันกล่องของขวัญที่หวังว่าจะเอามาเซอร์ไพรส์คู่บ่าวสาวถูกวางลงอย่างรีบร้อน​ มาร์คดดจูบลงบนริมฝีปากบางและขบเม้มอย่างร้อนแรง​"กูนึกว่ามึงจะฟม่ขอกูแล้วดงฮยอก"


"อ๊า มาร์คตรงนั้น​อื้อ"
.
.
.
.
.
มีอีกคู่ที่ดำเนินกิจกรรมแสนร้อนแรงอยู่ด้านล่างของเรือนหอของคู่บ่าวสาว

End

ไรท์:ฮือ​ ลองแต่งค่ะ​ ครั้งแรกเลยหวะว่าจะขอบกันนะคะ


No comments:

Post a Comment